Wolność

Przez sporą część życia czułem tęsknotę za wolnością. Czułem że wiele rzeczy, które realizują inni – są całkowicie po za moim zasięgiem i to nawet jak podstawowe jak tworzenie związków partnerskich (nie tylko dobrych – jakichkolwiek :D). Czułem się zniewolony przez rodzinę i szkołę, a później pracę. Czułem że muszę się zmuszać do rzeczy, który nie czuję, które uważam za głupie i niepotrzebne. Jednocześnie nie potrafiłem tego zastąpić niczym innym.

Dziś, wiele lat później w końcu czuję się wolny. Nie jest to oczywiście jeszcze taka całkowita wolność, ale to już ten moment w którym mimo wszystko czuję się dużo bardziej wolny niż zniewolony. :)

Patrząc na wolność jak na boską cechę, z tego obecnego poziomu postrzegam ją zupełnie inaczej niż te lata temu. Wtedy szukałem wolności z zewnętrznych czynnikach, wierzyłem w to że jeśli one się zmienią to wtedy jej doświadczę. Teraz już wiem, że poczucie wolności opiera się w dużej mierze na relacji z samym sobą.

Jeśli kocham siebie, wybieram to co dla mnie dobre i korzystne, to co mnie uszczęśliwia i uskrzydla. Jeśli wierzę w siebie i swoje możliwości, podejmuje się wyzwań i sięgam po więcej niż przeciętność. Jeśli jestem swoim dobrym przyjacielem to nie zatrzymują mnie porażki i ograniczenia, ponieważ mam silne wsparcie. Jeśli szczerze czuję się dobrze ze sobą, to będę się czuł tak w każdej sytuacji – nie przerażają mnie te nowe i nieznane. Jeśli pielęgnuje w sobie to co najlepsze, unikam konfliktów i sytuacji które by mnie ciągnęły w dół. Jeśli chce siebie rozpieszczać, to obdarzam się bogactwem i cudownymi możliwościami.

Jeśli mamy naprawdę dobrą relację ze sobą, to jest nam po prostu dobrze, wszystko nam sprzyja, jesteśmy nieustannie prowadzeni ku wszystkiemu co najlepsze. Możemy robić to co tylko zechcemy, bo nie chce nam się robić już głupich i szkodliwych rzeczy, a to oznacza że każde nasze działanie i każda decyzja ma pozytywne efekty. Robicie co chcecie, a w efekcie jest Wam tylko coraz lepiej i przyjemniej.

Dla mnie to jest prawdziwa wolność :)