Opis
Część czegoś co nazwałem „ścieżką szczęścia” – błogość na podstawie, przyjemność na czakrze sakralnej, radość na splocie, sercu, gardle i trzecim oku, szczęśliwość na koronie. Pełne przejawianie tych cech na wszystkich czakrach daje uczucie dosłownie wszechogarniającego, błogiego, radosnego i przyjemnego szczęścia. To wszystko razem tworzy jedno, większe uczucie które ciężko mi nazwać, bo w języku polskim nie ma słowa, które by je określało. Myślę, że „wszechogarniająca szczęśliwość” będzie najbliższym temu zwrotem.
Boska radość to uczucie wyższe, które często mylimy z emocją radości. Rozróżnić je możemy po tym, że emocja pojawia się jako reakcja na coś zewnętrznego i choć wydaje się bardzo przyjemna, to kosztuje wiele energii i na dłuższą metę byłaby bardzo męcząca (jeśli się temu przyjrzeć to można dostrzec pewne napięcie w energiach). Radość jako uczucie wypływa z wewnętrznego doświadczania rzeczywistości i jest bardzo przyjemnym, bezwysiłkowym uczuciem.
Boska radość w żaden sposób nie przytłacza, nie męczy, nie spina – nawet jeśli doświadczamy jej dość intensywnie to wciąż jest to dość delikatna i subtelna energia (jak każda inna Boska energia).
Radość jest efektem świadomości cudowności, piękna czy wspaniałości istnienia. Gdy zauważamy i doceniamy jak wspaniała jest rzeczywistość, radość jest naszą naturalną reakcją. Z tego też powodu wzbudzanie w sobie radości wspaniale otwiera na doświadczanie rzeczywistości takiej, jaką jest. Bo ona wbrew pozorom jest bardzo radosna :)
Radość wspiera procesy twórcze czy działanie w świecie, burzy mury między ludźmi i zbliża ich do siebie. Energia radości jest bardzo „żywą” energią, więc pobudza nas do działania, sprawia że chce się działać, być, robić, tworzyć!
Jeśli brakuje nam chęci i motywacji do działania, to warto się przyjrzeć temu czy może nie ma w tym wszystkim zbyt mało radości.
Jak się przejawia zblokowanie
Smutek, depresja, przygnębienie, melancholia, brak chęci i sił do działania, poczucie bezsensu. Funkcjonowanie bez radości jest jałowe, szare, nudne, rutynowe.
Typowe wzorce blokujące cechę
Wzorzec: Przekonanie że radość jest dla dzieci i „głupkowatych osób”, a nie poważnych, dorosłych i dojrzałych ludzi.
Jak pracować: Nawiązać kontakt z wewnętrznym dzieckiem, przestać je odrzucać, uwolnić się od masek „poważnego dorosłego”. Zauważyć, że „śmiertelna powaga” nie ma nic wspólnego z dojrzałością. Wzbudzać w sobie radość na każdym kroku.
***
Wzorzec: Przywiązanie do smutku, czarnowidztwa, melancholii i innych depresyjnych stanów emocjonalnych. Pożądanie tych emocji, potrzeba wzbudzania ich w sobie i wracania do nich przy każdej okazji.
Jak pracować: Zobaczyć na trzeźwo i przytomnie jaka energia płynie za tymi emocjami i jak cenę się za to płaciło. Stopniowo przyzwyczajać podświadomość do lepszych uczuć, wyrobić sobie zdrowsze nawyki czucia.
***
Wzorzec: Przekonanie, że radość czuje się tylko w wyjątkowych sytuacjach, kiedy dzieje się coś wspaniałego i niecodziennego. Wiara w to, że nie jest to stan, który można doświadczać ciągle, a jedynie okazjonalnie.
Jak pracować: Wzbudzać w sobie radość z powodu rzeczy drobnych, codziennych. Dostrzegać jak wiele powodów do radości możemy mieć każdego dnia. Uczyć się radości nieuwarunkowanej, którą możemy czuć z samego faktu, że istniejemy :)
Przykłady afirmacji
- „Pozwalam sobie na radość”
- „Jestem zdrowy psychicznie, gdy nieustannie się raduje”
- „Radość jest moim naturalnym stanem”
- „Otwieram się na radość w całym moim życiu”
- „Każdego dnia mam mnóstwo powodów do radości”
- „Moje życie przynosi mi wiele radości”
