Opis
Niezależność przejawia się na wszystkich poziomach naszego istnienia – fizycznym, emocjonalnym, psychicznym czy duchowym. Oznacza ona niczym nieuwarunkowane, swobodne przejawianie się bez ingerencji czynników zewnętrznych.
Będąc w Boskiej niezależności każdy przejaw naszego istnienia jest naturalnym wyrazem naszej duszy. Wszystko co robimy, mówimy, myślimy czy czujemy pochodzi w 100% od nas, nawet jeśli jest zainspirowane przejawem innych istot. Każdy zewnętrzny wpływ na nas jest wyrazem naszej zgody i woli, w całkowitej wolności od wszelkich presji, manipulacji czy zastraszania.
Niezależnie od tego co inni robią, myślą i chcą od nas, nasze działania i decyzje płyną z czystego serca i są przejawem Najwyższego Dobra. Liczy się to co realnie jest najkorzystniejsze, a nie to co inni chcą ugrać.
Niezależność fizyczna to poczucie swobody dysponowania swoim ciałem, to brak przyzwolenia na przekraczanie fizycznych granic, które sami wyznaczamy, a które powinny opierać się na miłości i szacunku do siebie. Moje ciało to moja przestrzeń.
Niezależność emocjonalna to branie odpowiedzialności za swoje własne emocje, to zauważenie że ja i tylko ja mam wpływ na to jak sam się czuję. Jest to także wolność od wikłania się w cudze gierki emocjonalne. Moje emocje to moja przestrzeń.
Niezależność psychiczna to swoboda myślenia i kształtowania własnego światopoglądu. To poczucie, że na każdy temat mogę myśleć co chce, niezależnie od tego myślą i chcą inni. Moje myśli to moja przestrzeń.
Niezależność duchowa to opieranie swojej duchowości przede wszystkim na własnych doświadczeniach. Mądre książki i duchowe autorytety mogą być wskazówką, inspiracją czy pomocą, ale niech nie będą wyznacznikiem prawdy absolutnej. Najprawdziwsze jest to, czego sam doświadczam. Moja duchowość to moja przestrzeń.
Niezależność budujemy na solidnym fundamencie poczucia niewinności i bezpieczeństwa. Budowanie niezależności jest konieczne na drodze rozwoju duchowego, ponieważ w przeciwnym razie będziemy uzależnienie od guru czy innych przewodników duchowych, którzy jak każdy nieoświecony człowiek – mogą się mylić, mogą zacząć błądzić, a nawet całkowicie upaść. Jeśli będziemy od nich zależni – pociągną nas za sobą.
Jak się przejawia zblokowanie
Brak przestrzeni dla własnych myśli, poglądów, emocji czy nawet dysponowania własnym ciałem. Brak niezależności prowadzi do uległości wobec zewnętrznych presji i wymuszeń, co rodzi cały szereg konsekwencji takich jak m.in.: utrata szacunku do siebie, spadek samooceny, zniechęcenie do życia, poczucie bezsilności, życie w lęku.
Brak niezależności jest silną pułapką, ponieważ skrajnie zniewolone czy zdominowane osoby boją się wyjść z tej pułapki bez przyzwolenia osób, które je zdominowały, a te z oczywistych względów z reguły daniem takiego przyzwolenia nie są zainteresowane – wręcz często wzmagają presje i ataki, żeby im się ofiara „nie wyrwała”.
Typowe wzorce blokujące cechę
Wzorzec: Ucieczka od odpowiedzialności za siebie. Wiele osób nie chcąc brać odpowiedzialności za to co je spotkało, za decyzje które podjęły – chętnie ją oddają innym np. ofiara nie chcąca się przyznać do swoich intencji bycia ofiarą, zrzuca całą odpowiedzialność na kata nadając mu tym samym moc, a odbierając ją sobie. W efekcie staje się całkowicie zależna od kata, ponieważ uwierzyła w to że on ma nad nią władzę.
Jak pracować: Zmienić nastawienie do siebie i nauczyć się brać odpowiedzialność za siebie, za swoje intencje. Zauważyć, że to wcale nie jest nic nieprzyjemnego, a wręcz przeciwnie – pozwala poczuć że jednak wiele rzeczy zależy od nas, a więc możemy je zmienić.
***
Wzorzec: Ślepa wiara w autorytety. Ludzie mają często potrzebę kreowania sobie „bożków”, stąd też taka popularność wszelkiego rodzaju celebrytów. Zapatrzenie we wszelkiego rodzaju autorytety prowadzi do wyłączenia własnego myślenia i świadomości na rzecz zachłanności na cudze myśli czy doświadczenia, a to jest droga cudzopoznania, a nie samopoznania :)
Jak pracować: Zauważyć, że te wszystkie autorytety to tacy sami ludzie jak my sami, z tą różnicą że udało im się po prostu przejawić coś ponadprzeciętnego. Zauważyć, że ta ponadprzeciętność nie czyni ich ani półbogami, ani nieomylnymi nawet w tej ich dziedzinie (a już szczególnie w pozostałych). Nauczyć się czerpać mądrość i inspiracje od innych, bez nadmiernego podłączania się pod nich. Pracować z odkrywaniem swojej własnej intuicji i mądrości, która powinna stać się nadrzędnym autorytetem dla nas.
***
Wzorzec: Dominacja fizyczna / emocjonalna / psychiczna ze strony rodziny. Moment odcięcia fizycznej pępowiny to pierwszy taki duży moment w życiu, kiedy zaczynamy rozwijać swoją niezależność. Małe dziecko siłą rzeczy jest bardzo mocno zależne od swoich rodziców na wielu poziomach. W zdrowych domach ta niezależność jest stopniowo i delikatnie budowana. Niestety nie w każdej rodzinie są takie idealne warunki i rozwój niezależności jest bardzo często mniej lub bardziej zaburzony.
Jak pracować: Praca z wewnętrznym dzieckiem, odreagowywanie traum z dzieciństwa i budowanie tego co zbudowane nie zostało, a powinno się pojawić podczas dorastania. Uwolnienie od wszelkich niezdrowych zależności od rodziny na wszystkich poziomach, budowanie swojej własnej przestrzeni fizycznej, emocjonalnej i psychicznej.
Przykłady afirmacji
- „Mogę być sobą, niezależnie od tego co inni o tym myślą”
- „Mam prawo do mojej własnej przestrzeni fizycznej / emocjonalnej / psychicznej”
- „Mogę ufać sobie i swojej intuicji”
- „Mam prawo czuć moje własne emocje”
- „Jestem niewinny i w porządku, z tym co robię / myślę / czuję”
- „Mogę być w pełni niezależny”
